Dillere destan Fırat Nehri’nin iki yakasını birbirine bağlayan Başpınar Köprüsü namı-diğer Vali Recep Yazıcıoğlu Köprüsü, adını romanlardan dizilerden öğrendiğimiz tanıdığımız meşhur “Köprü”nün memleketi Kemaliye’deyiz bugün. Kemaliye eski adıyla Eğin, Erzincan, Malatya, Sivas, Elazığ ve Tunceli illeri arasında yer alan Erzincan’a bağlı şirin mi şirin bir ilçemiz.
Fırat Nehri’nin Karasu kolu üzerinde, nehrin Keban Baraj Gölü’ne dönüştüğü, sarp kayalık yamaçlarla çevrili, zümrüt yeşili vadilerden oluşan bir coğrafyadır Kemaliye.
Munzur ve Sarıçiçek dağları eteklerinde sarp kayalıklar arasında gizli bir cenneti andırır Kemaliye.
Anadolu ruhunu asla kaybetmeyecek samimi insanları, özgün mimari dokusu, tarihi eserleri, benzersiz doğası, yaban hayatı, kültürel değerleri ve endemik türleri içeren flora ve faunasıyla, keşfedilmemiş bir turizm beldesi Kemaliye.
Mücadelenin ve azmin öyküsünün taşlara kazındığı, Kemaliye’yi İç Anadolu’ya bağlayan, Ankara ile mesafesini 220 kilometre kısaltan, Kemaliye Taş Yol’a gitmediyseniz, gözünüz açık gidersiniz bu diyardan demedi demeyin.
Keban Barajı yapımı nedeniyle azgın Fırat Nehri’nin taş yol üzerinde bulunan bir köprüyü yutması, 23 köyün birbiriyle bağlantısını keser.
Zor ancak enfes güzellikteki doğa koşullarının Kemaliye’ye ulaşıma geçit vermemesi nedeniyle hayati önem taşır yöre halkı için bu meşhur köprü.
Bir gün Erzincan’a bir vali gelir ve Kemaliye’nin kaderi değişir. Masal gibi gelecek size belki ama, Kemaliye’ye gidip yöre insanıyla biraz sohbet etme imkanı yakalarsanız beni daha iyi anlayacaksınız.
Rahmetli Valimiz Recep Yazıcıoğlu Erzincan’a atanır atanmaz Kemaliye’nin halini görür ve derhal kollarını sıvar. Hem Erzincan’ın hem de değerli valimizin hayatının projesi olan köprü, kendileriyle elele veren valileriyle yöre halkının canlarını dişlerine takması sonucu hayata geçer.
Köprünün yapılması, köylerle bağlantının kurulmasına, bu sayede bölgedeki terörün azalmasına vesile olur. Aynı zamanda köprü, Erzincan halkına valilerinin pek bilmedikleri bir yönünü de gösterir.
Yıllardır ocaklar yıkan azgın Fırat, artık Vali Yazıcıoğlu’nun rafting yaptığı bir spor alanı haline gelir. Bir süredir adı terörle gündeme gelir olmuş Erzincan’ın çehresi vali beyin öncülük ettiği envai çeşit sporla işte daha o günlerde değişmeye başlar.
Vali beyin genç yaşta hayatını kaybetmesinin ardından yöre halkı elele verir ve 2004 yılında, görev yaptığı tüm yörelerde insan ve yurt sevgisini geleneksel boyutların ötesine taşıyan merhum Erzincan Valisi Recep Yazıcıoğlu anısına Kemaliye Doğa Sporları Şenlikleri’ni organize ederler.
Kemaliye Doğa Sporları Şenlikleri, 2007 yılında UNDP Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı tarafından gençlik dalında “En İyi Proje” ödülüne layık görülür.
2013 ve 2014 yıllarında görme şansı yakaladığım Erzincan Kemaliye (Eğin) Kültür ve Doğa Şenlikleri bugün de yurtiçi ve yurtdışından misafirlerini ağırlamaya devam ediyor. Değerli valimizle tanışma imkanım olmadı ama, 2014 yılındaki şenliklere onur konuğu olan merhum valimizin değerli kızı Necla Yazıcıoğlu ile tanışmaktan onur duydum. Diyar diyar gezmenin en sevdiğim yanı yeni dostluklara her daim açık olması.
Dün biten şenliklere bu yıl da gidemediğim için derin üzüntüye kapılan ben, yazı yazarak Kemaliye’yi yaşamaya, size şenlikleri anlatarak az da olsa üzüntümü gidermeye karar vermiştim.
Doğa ile barışık, çevreye saygılı, kültürüne sahip çıkan Kemaliye’deki dostlarıma, kucak dolusu sevgiler, selamlar demek üzereyken, Atatürk’ümün ismini hediye ettiği Kemaliye denince kendini kaybeden ben aslında size şenlikleri anlatamaya başlamadığımı fark ettim.
O halde size söz bir sonraki yazımda şenlikleri en ince ayrıntısına kadar anlatacağım. Beni özleyin.
